دارالرضوان

عَکســَـــت را هَر روز مُرور میکُنم

تا نَکُند یـــــــــآدم برود براے لبــــخند چـہ کسے مے جنگم...

به عکســــت زل مے زنم و نگاهم در نِگاهت گِرهـ میـــخُورَد

انـــــگار "تمامـــ" دل خوشے ام تو هستے...

و در این هیاهوے دنیا و در هواے هوس

گـــــاهے یآدمان میرود ?سیــــــــــِــــــد علے?را...

عرشیان