کـارنـامه نــور (زندگینامه امام خمینی)

 

فصل اول از ولادت تا وفات

 

6 . ورود آیت الله بروجردی به قم ( ادامه ی بخش شانزدهم  )

 

امام خمینی تا هنگامی که موسس حوزه شکوهمند قم، به درس می‏نشست، در مجلس او حاضر می شد و شرط ادب را نگاه می‏داشت. تا این‏که در دهم بهمن ماه 1315 شمسی، شمع حوزه تازه تاسیس قم به خاموشی گرایید و امیدی که چندی دلها را گرما بخشیده بود، یک مرتبه فرو نشست. امام در آن هنگام، سی و سه بهار از عمر شریفش می‏گذشت و جز جوانی، مانع دیگری برای احراز مقام مرجعیت و فتوا، مسند ریاست حوزه را از او محروم نکرد. از آن پس تا هشت سال، سه مجتهد بزرگ آن روزگار، حوزه را اداره می کردند: سید محمد حجت: سید صدرالدین صدر و سید محمد تقی خوانساری. در همین سالها ـبه ویژه پس از سقوط رضاخان ـ شرایط برای تحقق مرجعیت عظمی فراهم گردید. آیة اللّه العظمی بروجردی شخصیت علمی برجسته‏ای بود که می‏توانست جانشین مناسبی برای مرحوم حائری و حفظ کیان حوزه باشد، این پیشنهاد از سوی شاگردان مرحوم حائری به ویژه امام خمینی پیگیری شد.22 همه این تلاشها، برای آن بود که اوضاع آشفته حوزه در آن روز، به وحدت بگراید و همه اعضا و اجزای حوزه، گرد یک شمع جمع شوند و آن شمع کسی جز بروجردی بزرگ نمی‏توانست باشد.

 منبع : تبیان