کـارنـامه نــور (زندگینامه امام خمینی)

 

فصل اول از ولادت تا وفات

 

5 . تشکیل خانواده  ( ادامه ی بخش پانزدهم )

 

 

 

آنچه بعدها از زبان این همسر شایسته درباره امام گفته و شنیده شد، زیباترین بخشهای حیات امام است؛ زیرا زنان، شفاف‏ترین آینه‏های مردان‏اند و هر مردی را بیش از همه همسر و اهل بیت او می‏شناسند: اهل البیت ادری بما فی البیت. ادب، متانت، صداقت، و فداکاری روح اللّه، چنان در دل "قدس ایران" کارگر افتاد که پس از مدتی کوتاه، تهران و همه رفاه و تمکنی که در آنجا داشتند، فراموش کرد و یکسره دل به همسر جوان و فرزانه‏اش بست. این همسر فداکار، بار سنگین بیت امام را سالها بر دوش کشید و امام را در غربت و حبس و خطر یاری وفادار بود. در تمام این سالها ـ به اعتراف همسر ـ حتی یک جمله که در آن فرمانی و یا عتابی باشد، میان آنها ردّ و بدل نشد و او خود می‏گوید:

اگر می‏خواستم لب حوض روسری بچه را بشویم، می آمدند می‏گفتند بلند شو تو نباید بشویی. من پشت سر او، اتاق را جارو می‏کردم. وقتی او نبود لباس بچه را می‏شستم...21

 

                                                                                    ادامه دارد ...

 

 

منبع متن : تبیان ... منبع عکس ها : سایت شهید آوینی و  پرشین وی