دارالرضوان

 

 

یاسقای دشت کرببلا : کویر خشک دلم را با آبی که از بالهای بهشتی ات می چکد ، سیراب کن.

یا عموی سه ساله دختر ؛ دختری که زبان بر مهر می کشود و با آوای عشق با سر بریده پدر سخن می گفت و پاسخ اشک هایی که از جنس صداقت برای پدرش می ریخت ، تازیانه های دشمن بود .

ای مردی که طاقت دیدن نگاه های عطشان و مظلوم را نداشتی ، کویر خشک دلم را سیراب کن. کاری کن تا گل های عشق از خاک های ترک خورده ی کویرم سر برآورد و گرده ی محبت را پراکنده سازد .

تشنه ی یک نیم نگاهت و یک قطره ی آبت هستم ، آبی که تو آوردی .

دوست دارم سقای دشت دل من هم باشی پس زودتر بیا تا تشنه به مهر تو نمرده ام .

نگاهی هم به ما بکن . به ما ملتمسان

 

 

منبع  عکس ها : توکا                                                                                              نویسنده : مدیر وبلاگ رز صورتی من

التماس دعا                                                                              یاعلی

حق استفاده تنها با ذکر منبع می باشد