دارالرضوان

بسم الله 

هرچه کردند نشد . . .
از ما اصرار بود و از آنها انکار . . .

اورانیوم 20 درصد را برای کارهای صنعتی، تاسیساتی و پزشکی نیاز داشتیم. هر چه کردیم ندادند. گفتیم خودمان می سازیم. در جلسه مذاکره همه خندیدند. . . 
 
بعد از مذاکره جلسه ای با بعضی از دانشمندان هسته ای تشکیل داده شد. همه می گفتند غیر قابل دستیابی است و فرمولش تنها در اختیار آمریکاست. اما کاری بود که باید می شد.چک سفید امضا دادند به دکتر شهریاری و با اصرار بسیار . . .

بعد از مدتی در خبرها پیچید که ایران غنی سازی 20 درصد را انجام داده است. دکتر شهریاریکار خود را کرده بود. چک را اما پس داد. می گفت: آدم باید در زندگی اش یک کاری هم بگذارد برای خدا بکند. . . .

مدتی بعد ترور شد. دیگر باید صدایش می زدیم شهید شهریاری . . .

هشتم آذر بود انگار. . . . 
خبری که در رسانه ها پیچید که تعلیق اورانیوم 20درصد بود . . .
در قبال نگذاشتن تحریم جدید و برداشتن تحریم خودرو، طلا، پتروشیمی. . . 

و این یعنی خداحافظ شهید شهریاری . . .پ.ن :  مرحوم حجت الاسلام محمد رضا توسلی (از مسئولان دفتر امام خمینی) نیز در این رابطه می گوید :
  «بعد از اینکه امام (ره)  قطعنامه را پذیرفتند و گفتند جام زهر را نوشیدم ، من دیگر خنده بر لب ایشان ندیدم.»

افسر جوان جنگ نرم